Υπέρυθρη θέρμανση, ήλιος εσωτερικού χώρου

Υπέρυθρη θέρμανση, ήλιος εσωτερικού χώρου

Υπέρυθρη θέρμανση του Τάσου Καφαντάρη
Πέρυσι, τέτοιον καιρό, η λέξη του συρμού ήταν «πέλετ». Απετάχθησαν οι πολλοί το ακριβό πετρέλαιο, αγόρασαν τις αυστριακές σόμπες και ζέσταναν το κοκαλάκι τους. Όμως, λίγο μετά, οι νοικοκυρές άρχισαν να γκρινιάζουν για τη μυρωδιά στα απλωμένα ρούχα και, λίγο αργότερα, η Αθήνα άρχισε να θυμίζει Λονδίνο του ’50. Μέχρι την άνοιξη, το σύνολο σχεδόν των ελληνικών πόλεων θύμιζε τσιμινιέρα και οι πνευμονολόγοι έκρουαν απελπισμένοι των κώδωνα του κινδύνου. Τώρα, η λέξη του συρμού είναι « υπέρυθρη θέρμανση» και όλοι ψάχνονται για το πώς και πόσο ζεσταίνουν αυτοί οι «κρύοι πίνακες», που δεν… κοκκινίζουν ποτέ. Πολλά τα ερωτήματα από φίλους για το «τι λέτε εσείς οι τεχνοκράτες γι’ αυτά;»,αλλά όταν έφτασε και το ερώτημα της μητρός «μήπως δουλεύουν με μικροκύματα και απορρυθμίσουν τον βηματοδότη μου;» κατάλαβα ότι το θέμα αξίζει επείγουσα εξέταση. Ας δούμε λοιπόν μαζί τι τρέχει με αυτά τα πάνελ και την υπέρυθρη θέρμανση.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Καφαντάρη για την υπέρυθρη θέρμανση κάντε click εδώ.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑ, 15/12/2013, www.tovima.gr/science/article/?aid=548987 )